Introductieweek

De afgelopen week is al weer voorbijgegaan als een riksja die zich moeiteloos door het verkeer heen manoeuvreert. Ondanks het de af en toe intense hitte begin ik me toch wel meer thuis te voelen in Bangalore. Waar ik eerst nog geduldig stond te wachten om de straat over te kunnen steken, loop ik nu stug door naar de overkant. Het is hier een kwestie van voorrang nemen, anders sta je namelijk morgen nog te wachten. Voor de bergen met vuilnis, zielig kijkende zwerfhonden, bedelende oude mannen en vrouwen en het pittige eten geldt allemaal hetzelfde, je raakt eraan gewend.
Dinsdag ochtend aangekomen op de Christ University Campus zijn we hartelijk ontvangen door onze begeleider Jino Joy. Op deze campus hing een heerlijk rustige sfeer. De campus staat vol met verschillende tropische bomen waardoor je het een heel rustgevend gevoel geeft. Zo zijn we rustig over een deel van deze campus gelopen en voorgesteld aan verschillende mensen binnen de CSA (centre for social action).
Tijdens de lunch dacht ik mij een heerlijke chicken roll toebedeeld te hebben. Zo hongerig als ik was nam ik gelijk een aanzienlijke hap, maar dit is mij duur komen te staan. Van de pittige kruiden begon ik overal in mijn gezicht de zweten en het water hielp nou ook niet echt op mijn in brand staande tong. De rest heb ik dan ook maar met kleine muizenhapjes naar binnen moeten werken om mij aan te kunnen passen aan het pittige niveau van het eten.
De Christ Campus is een zogenaamde zero waste campus, dit betekend dat men al het afval wat er geproduceerd wordt, weer hergebruikt wordt voor andere doeleinden. Zo hebben we een kijkje mogen nemen in de papier verwerking, biogas tanks en de waterzuiveringsinstallaties. Bij de papier verwerking wordt het papieren afval gesorteerd en vervolgens weer hergebruikt. Zo maken ze er onder andere mappen, agenda’s en fotolijstjes van om deze vervolgens te kunnen verkopen op de markt. De inkomsten hiervan worden verdeeld over de werknemers afkomstig uit de slum.
Omdat de CSA al een aantal projecten in deze slum heeft lopen hebben we hier een bezoek aan gebracht. Van tevoren heb je zelf in je hoofd al een bepaald beeld over hoe dit eruit zal komen te zien. Ik moet zeggen dat dit beeld mij wel tekort heeft geschoten. Het is toch altijd wel weer schrijnender om dit in het echt te zien. Zo hebben we hier een day care (kinderopvang), transit school (school voor drop-outs) en activity centre (soort avondschool) bezocht. De kinderen waren overal erg enthousiast ons te zien en we werden ook overal hartelijk ontvangen.
Wanneer je in India ook daadwerkelijk wilt verblijven moet je je visum nog wel laten registreren. Vrijdag mochten wij eraan geloven en ik kan je vertellen dat dit zeker geen pretje was. Om half 10 werden wij verwacht bij het CSA-office op de campus. Netjes aangekomen op tijd, maakte we voor het eerst zelf kennis met de Indiase mentaliteit wat betreft de tijd. Kom over anderhalf uur maar weer terug werd er gezegd. Deze dag begon al met wachten en dit bleek ook de trend te zijn. Uiteindelijk heb ik dan wel mijn registratieformulier ontvangen, maar daarvoor heb ik dus wel tot 6uur moeten zitten wachten.
Via een student die hier afgelopen halfjaar heeft rondgelopen zijn we in contact gekomen met een groep buitenlandse studenten bestaande uit Fransen, Duitsers en een andere Nederlander. Deze hebben ons meegenomen naar een rooftop party. Boven op dit vijfsterrenhotel was er alleen nog maar ‘rijk’ India te bekennen. Toch wel een groot contrast met wat we eerder deze week in de slum hebben gezien. Desalniettemin hebben we ons zeker vermaakt.
Ook voor het aankomende weekend hebben we al weer genoeg activiteiten op de rol staan. Vrijdag avond gaan we weer een klein kijkje nemen in het nachtleven en zondag gaan we een tour door Bangalore maken.